BIJROL VOOR NEDERLAND IN MOTOCROSS OF NATIONS
Nog voor het starthek voor de eerste van de drie manches van de MXoN in Amerika was gevallen, waren de kansen voor een Nederlands succes al geminimaliseerd, omdat Glenn Coldenhoff in de kwalificatie ten val kwam en een startverbod kreeg. Of de Nederlanders met Glenn erbij echter tegen de Australiërs op hadden gekund, valt te betwijfelen, want onder leiding van de Lawrence-broers waren die oppermachtig. Kay de Wolf werd wel voor de tweede keer op rij de beste 250-rtijder in de MXoN.
In de kwalificatierace op zaterdag kwam Glenn Coldenhoff vreselijk hard ten val nadat hij een achter een hoge springheuvel gevallen rijder op volle snelheid raakte. De baancommissaris bij die bult stond ver van de baan op een voor de rijders amper zichtbare plek en was ook niet supersnel met vlaggen. De gevolgen van de harde crash waren desastreus: Coldenhoff moest naar het ziekenhuis met een pijnlijke schouder en gekwetste ribben. Hoewel hij zelf met pijnstillers toch wilde starten in zijn twee MXoN-races, kreeg hij op zondagmorgen van de circuitarts geen toestemming om die dag van start te gaan. Daarmee was TeamNL in feite kansloos voor een podium (er tellen immer vijf resultaten) en Kay de Wolf en Calvin Vlaanderen moesten met hun vier uitslagen redden wat er te redden viel.
In de eerste manche (MX2 en MXGP) domineerde Jett Lawrence. Even leek België aan het langste eind te trekken en voerde tot de laatste ronde de landen-ranglijst aan met de broers Lucas en Sacha Coenen. Lucas werd keurig tweede, Sacha zat even in de top 6 tot hij terugviel naar de tiende plaats, maar in de laatste ronde uit de wedstrijd crashte en als 20e werd geklasseerd. Frankrijk (Febvre en Valin) en Amerika (Tomac en Cooper voerden het klassement aan met beiden 14 punten, voor titelverdediger Australië (Jett Lawrence en Webster) met 16 punten. Voor Duitsland was de kans op een topklassering al voorbij in de eerste bocht, toen zowel Roczen als Langenfelder betrokken waren bij een valpartij. Kay de Wolf finishte ondanks een klein slippertje als achtste en beste 250-rijder.
In de tweede manche (MX2 en MX open) won Jetts broer Hunter ondanks een uitglijder op de verraderlijke baan. Achter hem finishten Jan Pancar en Valentin Guillod. RJ Hampshire, Jo Shimoda en Liam Everts maakten de zeer internationale top 6 vol. Kay de Wolf werd met een achtste plaats opnieuw de beste MX2-rijder. Hij finishte net voor Calvin Vlaanderen en Amerika’s 250-rijder Justin Cooper.
Na de tweede heat voerde Australië het landenklassement aan met 30 punten voor de USA (31) en Frankrijk (33). Naast de winst van de beide Lawrencen werd hun 250-rijder Kyle Webster (na tweemaal een val bij de start) toch nog 13 en 15, en daarmee lag titelprolongatie voor Australië in het verschiet.
En dat klusje klaarden de beide broers met verve: ze gaven in de derde manche (MXGP en MX Open) crossles en werden 1 en 3 (Jett moest na een foutje in de eerste ronde vanuit het middenveld naar voren komen). Daarmee eindigden de Aussies ver buiten bereik van thuisrijders Amerika en Frankrijk die puntgelijk tweede en derde werden in de landenwedstrijd. De Nederlandse misère werd onderstreept door het uitvallen van Vlaanderen na een crash, zodat er geen Nederlandse finisher was in de derde race. België leek lange tijd op weg naar een sensationele tweede plaats overall, met Lucas Coenen aan het achterwiel van koploper Hunter Lawrence en Liam Everts ook sterk op de vierde plaats, maar nadat eerst Lucas terugviel naar de tiende plaats door een val, moest ook Everts drie plaatsen prijsgeven en werden ze uiteindelijk als team op tien punten van Frankrijk vierde overall.
Individueel zorgde alleen Kay de Wolf als beste MX2-rijder voor een Europees lichtpuntje, want in de beide 450-klassen speelden de rijders uit de Amerikaanse competitie met afstand de hoofdrol, en hadden ook WK-toppers als Romain Febvre en Tim Gajser op Ironman Raceway ditmaal erg weinig in de melk te brokkelen.
